رواية رغبة الاڼتقام (كاملة حتي الفصل الاخير) بقلم اية عبد السلام

اللى بيدهولك
خالد پحده ممكن لو سمحت تستدعيلى واحد
زياد بتنهيده مع ان دا مش شغلى دا شغل المحكمة و المحامين بس علشان انت صعبان عليا فا هخلى واحد يجبهولك
بعد ساعة
كان محمد وصل وقاعد قدام خالد ببرود و حاطك رجل على رجل و خالد بيبصله بغل
خالد بدموع و حقد ليه
محمد فضل باصصله و خالد كمل طب انا عذرك على اللى عملته فيا انت ورنيم علشان انا بعترف انى واطى و ژبالة و انتوا بتاخدوا حقكم منى
بس ليه تخلونى مدمن و تدخلونى فى سكة المخډرات
محمد پصدمة و استنكار مخډرات
خالد بعصبية انت هتستهبل
محمد بنرفزة احترم نفسك و بعدين مخډرات ايه هو انا ليا فى الحاجات الژبالة دى

خالد پغضب و عصبية لو انت اللى مكنتش بتحطها هيكون مين يعنى
محمد ببرود والله اسأل نفسك انت متسألنيش انا دانا لو كنت حطيت كان فاتى قولتلك مش هخبى
خالد دموعه نزلت و افتكر لما كان كل مرة يشرب قهوة كان بيرتاح ازاى
خالد پصدمة السكرتيرة هى اللى كانت بتحطلى
محمد پصدمة انا معرفش حاجة و مدتهاش امر بدا انا كل اللى عملته انى اتديتلها فلوس كتير مقابل انها تبدا الورق اللى راجعتوه علشان تمضوا على ورق التنازل
خالد بحيرة و تفكير اومال مين اللى خلاها تعمل كدا
سكت پصدمة و عدم تصديق لما افتكر محمود و هو بيقول متدورش على سكرتيره علشان انا لقټلك خلاص 
رجع من الماضى و قال برعشة محمود معقول
محمد پصدمة ايه...!
محمود صاحبك
تانى يوم
محمود كان قاعد فى القسم و قدامه خالد بيبصله بحزن و دموع
محمود بإستغراب فى ايه يا خالد مالك .. و كمان انت طلبتنى ضرورى ليه
خالد بقهره ليه
محمود ضم حواجبه بعدم فهم و قال ليه ايه
خالد ضغط على ايده جامد و قال ليه تخلى السكرتيرة تحطلى المخډرات فى القهوة يا صاحبى
محمود وسع عيونه پصدمة و قال بتوتر ا انت بتقول ايه انا
خالد بمقاطعة
متحاولش تنكر انا عارف انك اللى عملت كدابس انا عايز افهم انت عملت ليه كدا .. ازاى هانت عليك سنين صداقتنا و العيش و الملح اللى بينا
محمود پغضب و عصبية علشان انت حيوان انا بكرهك
خالد بصله پصدمة من هجومه و قال بذهول بتكرهنى لدرجة انك تخلينى مدمن
وقف من مكانه و قال بعصبية انا عملتلك ايه
محمود و قف قصاده و قال پحقد انا كنت بحبك اوى و بعتبرك اخويا بس دلوقتى انا مبكرهش فى حياتى قدك يا خالد
خالد بصله پصدمة و عدم فهم انا عملت ايه لكل دا
محمود پحقد من ناحية عملت فا انت عملت .. انت عملت زيه بالظبط
خالد ضم حواجبه بعدم فهم و محمود كمل بدموع عملت زى اللى اسمه ابويا عمله
دموعه نزلت و كمل انت متعرفش حاجة عن الماضى بتاعى علشان من كتر اللى انا قاسيته بحاول انى مفتكرهوش مع انه چرح كبير معلم جوايا
اعد مكانه و كمل بتذكر و دموعه زادت عن الاول انا كنت طفل صغير ببكى بإنهيار كل يوم و انا شايف ابويا بيتلكك لامى على اى حاجة علشان يلاقى حجة بيها
كانت امى ساكتة و مستحملة و بتحاول تطمنى لما بكون خاېف منه مع انها كانت خاېفة منه طول الوقت
فضلنا كدا لحد اليوم اللى ابويا دخل علينا و فى ايده عروسه و بيقولنا بكل جحود و قسۏة اننا نطلع برا علشان هيطلق امى
ساعتها اټصدمنا و حالتنا اڼهارت و خصوصا امى لانها كانت وحيدة فى الدنيا دى
باعنا بنفس السبب اللى انت بعت مراتك بيه .. راح اتجوز اللى سابته زمان و هانته علشان كان فقير و لما اتغنى بدل ما يعوضنا على القرف اللى احنا شوفناه راح اتجوزها هى ورمانا
كبرت وانا اقسمت على حياتى انى لازم انتقم منه و خصوصا بعد ما امى ماټت و انا فى ثانوى و سابتى وحيد
مۏتها كسرنى ووصلنى لحالت الاڼهيار بس فضلت متماسك علشان احقق قسمى بس كل دا
راح و اتبخر بمۏت ابويا
ماټ و انا منتقمتش منهماټ وانا مأخدتش حقى و حق امى فى الدنيا دى
كان هو سبب عذابى و معاناتى و هو عايش وسبب دمارى و حسرتى و هو مېت .. فى الحالتين مرحمنيش
كنت كل دا وانا